Γύρω από το χωριό των Αμπελοκήπων, υπάρχει μια σειρά απο ενδιαφέροντα αξιοθέατα είτε υπέροχης φυσικής ομορφιάς είτε πλούσιας Ιστορίας. Εμπλουτίστε την διαμονή σας με γνώσεις, εμπειρίες και γαληνέψτε σε τοπία μοναδικού φυσικού κάλλους.
Αρχαίο θέατρο Αιγείρας
Στα 5,5 χιλιόμετρα της διαδρομής Αιγείρα-Αιγές, όσοι είστε θαυμαστές της τακτικής των αρχαίων προγόνων μας να επιλέγουν σημεία υπέροχης φυσικής καλλονής για να φτιάξουν τα μνημεία τους, επιβάλλεται να κάνετε στάση.
Αριστερά μας ένα κατηφορικό δρομάκι οδηγεί στο αρχαίο θέατρο Αιγείρας.
Βιγλάτορας του Κορινθιακού με θέα στα παράλια της Κορινθίας και της Αχαΐας και απέναντι στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας, το θέατρο ψιθυρίζει μια παλιά ιστορία αρχαίου πολιτισμού.
Η αρχαία Αιγείρα, χτισμένη στο λόφο Παλαιόκαστρο, στις βόρειες παρυφές του βουνού Ευρωστίνα, σε υψόμετρο 650 μέτρων ταυτίζεται με την ομηρική πόλη «Υπερησίη» που μετονομάσθηκε Αίγειρα στις αρχές του 7ου αι π.Χ , όπως επίσης και το επίνειό της, που βρισκόταν στην παραλία Μαύρα Λιθάρια.
Ο κεντρικός οικιστικός ιστός της Υπερησίης αναπτύχθηκε μετά το 1250 π.Χ. αρχικά γύρω από την ακρόπολη, που αποτελούσε το λατρευτικό κέντρο της περιοχής.
Η πόλη γνώρισε περιόδους μεγάλης ακμής κι ευημερίας. Αυτό προκύπτει εξάλλου από την αφήγηση του Παυσανία για την ύπαρξη αγάλματος του Δία από Πεντελικό μάρμαρο, αγάλματος της Αθηνάς, ναού της Αρτέμιδος με αγάλματα του Αγαμέμνονα και της Ιφιγένειας, αγάλματα του Ασκληπιού, του Σεράπιδος και της Ίσιδος και ναού του Απόλλωνα. Αλλά και από την αφήγηση για άγαλμα της θεάς τύχης, που κρατούσε με το ένα χέρι το κέρας της Αμάλθειας και με το άλλο χέρι τον φτερωτό έρωτα. Δεν είναι ξεκάθαρο πότε ακριβώς επήλθε η καταστροφή της πόλης πιθανότατα λόγω καταστροφικού σεισμού.
Το θέατρο της πόλης θεμελιώθηκε το 450 περίπου π.Χ και ανακατασκευάσθηκε από τους Ρωμαίους το 2ο αι. π.Χ. Είναι ιδιαίτερο εντυπωσιακό το γεγονός ότι πρόκειται για ένα σπάνιο δείγμα αρχαίου αρχιτεκτονικού οικοδομήματος όχι κατασκευασμένο αλλά λαξευμένο κατά τα 2/3 του σε φυσικό βράχο. Τον κροκαλοπαγή βράχο που είναι και ο φυσικός βράχος της περιοχής και αποτελεί την οικοδομική υπόσταση σχεδόν όλης της Αχαΐας.
Στο υπόλοιπο μέρος του κατασκευάστηκαν τα λίθινα εδώλια. Η αρχική σκηνή ήταν διώροφη και μετά τη Ρωμαϊκή παρέμβαση έγινε τριώροφη με τον κάτω όροφο Δωρικού ρυθμού, τον μεσαίο Ιωνικού και τον επάνω Κορινθιακού. Η χωρητικότητά του ήταν 3000 θεατές. Οι ανασκαφές στην περιοχή ξεκίνησαν από αυστριακούς αρχαιολόγους στις αρχές του 20ού αιώνα και έφεραν στο φως, εκτός από το θέατρο και άλλα οικοδομήματα της αρχαίας πόλης Αιγείρας, κλασσικής και ρωμαϊκής περιόδου.
Επιστέφοντας από το χώρο του θεάτρου στον κεντρικό δρόμο, ρίξτε μια ματιά στο απέναντι ύψωμα, όπου υπάρχουν κατάλοιπα της Μυκηναϊκής ακρόπολης. Στην ακρόπολη της Υπερησίας διακρίνονται θεμέλια οικιών μυκηναϊκής εγκατάστασης. Σύμφωνα με τα ευρήματα πάντως, στο σημείο υπήρχε και κατοίκηση που ανάγεται στη γεωμετρική, την αρχαϊκή αλλά και την κλασική εποχή.
Φεύγοντας ρίξτε μια τελευταία ματιά στον ορίζοντα. Παραδώστε σιωπηλά το νου στην ανατριχίλα που προκαλεί το άγγιγμα της συνειδητοποίησης: Ασύλληπτα άπειροι άνθρωποι, ασύλληπτες ιστορίες ζωής ανώνυμων ανθρώπων, στο ασύλληπτο διάστημα χρόνου, έχουν ατενίσει από αυτό ακριβώς το σημείο τον ίδιο ορίζοντα μέσα στον οποίο χανόμαστε τώρα κι εμείς, οι επισκέπτες του αρχαίου θεάτρου…
Λίμνη Τσιβλού
Επίσκεψη στη λίμνη Τσιβλού και στην ευρύτερη περιοχή.
Ενδοχώρα της ανατολικής Αιγιαλείας: ένας ορεινός μικρόκοσμος απαράμιλλου φυσικού κάλλους με οικισμούς από καιρούς αλλοτινούς και ορεινή υπέροχη φύση…
Μόλις 18 χιλιόμετρα ορεινού βατού δρόμου -με απέραντη θέα στον Κορινθιακό στην αρχή του κι ανάμεσα στα έλατα στη συνέχειά του- οδηγούν από τους Αμπελοκήπους στην ορεινή λίμνη του Τσιβλού.
Η λίμνη αγκαλιάζεται από τις δασωμένες σιλουέτες των βουνών «Δυο Ελατα» (1.028 μ.), Στόλος (1.524 μ.), Γερακάρη (1.228 μ.) που αποτελούν παρακλάδια του Χελμού.
Σκαρφαλωμένη σε υψόμετρο 700 μέτρων άρχισε να δημιουργείται στις 24 Μαρτίου του 1913, όταν λόγω της αστάθειας του εδάφους της περιοχής, μεγάλος όγκος βράχων και χώματος που αποκολλήθηκαν από το παραπλήσιο βουνό Γερακάρη, έφραξε την κοίτη του ποταμού Κράθη κι ανάγκασε τα νερά να κατακλείσουν δύο οικισμούς, τη Συλίβαινα και τον Τσιβλό, των οποίων οι κάτοικοι τα είχαν ήδη εγκαταλείψει δύο μέρες πριν, λόγω προειδοποιητικών φαινομένων κατολισθήσεων και καθιζήσεων.
Η λίμνη, βάθους 80 μέτρων κι επιφάνειας άνω των 200 στρεμμάτων, με την πλούσια χλωρίδα (πεύκα, έλατα, ιτιές, πλατάνια, πουρνάρια, χνουδοβελανιδιές, λεύκες, σπάρτα, λαδανιές, φτέρες, ασφάκες, θυμάρια, κισσοί και πλήθος ανθέων) αλλά και ορνιθοπανίδα (τσικνιάδες, νυχτοκόρακες, κορμοράνοι, νανοβουτηχτάρια, νερόκοτες, φαλαρίδες, φιδαετοί, σφηκιάρηδες, γερακίνες, ξεφτέρια, διπλοσάινα, πετρίτες και βραχοκιρκίνεζα και νυχτόβια αρπακτικά, μπούφοι, χουχουριστές και κουκουβάγιες, αλκυόνες, ποταμοσφυριχτές, ακτίτες, νεροκελάδες, σουσουράδες, ψευταηδόνια, μπεκάτσες, τρυγόνια, φάσσες, κούκοι, βουνοσταχτάρες, τσαλαπετεινοί, δρυοκολάπτες, δεντροσταρήθες, βραχοχελίδονα, τρυποφράχτες, θαμνοψάλτες, αηδόνια, τσίχλες, κίσσες, καρδερίνες, φλώροι…) αποτελεί μια πρόκληση για τους λάτρεις των αλπικών τοπίων, τους πεζοπόρους, τους κατασκηνωτές, τους φωτογράφους, τους ορνιθολόγους αλλά και τους κυνηγούς.
Φεύγοντας από τη λίμνη προς Ζαρούχλα, μια επίσκεψη στα Κλουκινοχώρια (ονομασία φράγκικης προέλευσης, καθώς η ευρύτερη περιοχή επί Φραγκοκρατίας είχε παραχωρηθεί στο Αββαείο του Κλινί (Cluny) ενσταλάσσει στην ψυχή τη γαλήνη της ανεπιτήδευτης ομορφιάς των παραδοσιακών χωριών.
Τα Κλουκινοχώρια (Αγία Βαρβάρα, Σόλος, Μεσορρούγι, Περιστέρα, Χαλκιάνικα και Βουνάκι) κατοικούνταν από γνωστούς σε όλο το Μοριά μαστόρους της πέτρας, καταστράφηκαν ολοσχερώς από τον Ιμπραήμ, ο οποίος μετά την άλωση του Μεσολογγίου προέβη στην κατάπνιξη όλων των σοβαρών θυλάκων αντίστασης στην Πελοπόννησο, επανιδρύθηκαν και μαράζωσαν στον 20ο πια αιώνα λόγω της εσωτερικής και της εξωτερικής μετανάστευσης.
Γαλήνια χωριά, στη σκιά του επιβλητικού Χελμού, που θα σε κάνουν να εκτιμήσεις την αξία του ανεπιτήδευτου και παραδοσιακού. Για το κλείσιμο της εξόρμησης ανεπιφύλακτα συνίσταται η όμορφη Ζαρούχλα, που εκτός των άλλων διαθέτει και την καλύτερη υποδομή εστίασης (και διαμονής) κι αποτελεί ιδανικό τελείωμα της εκδρομής σας.